Doğum günü Hediyesi
Fırına geldiğimde ortalıkta ekmek görünmüyordu. Eski bir dostum olan
fırıncı "Biraz bekleyeceksin hocam," dedi. "İki-üç dakikaya kadar
çıkartıyorum .''
Kenardaki tabureye oturup beklemeye koyulurken, içeriye yaslıca bir
adamın girdiğini gördüm. Eskimiş ceketinin sol yakası altında bir
madalya parıldıyor ve yürürken hafifçe topallıyordu. Selam verdikten
sonra, fırıncının tezgahina yaklasarak,
"Ekmeklerimi alayım," dedi.
"Benim ikizler acıkmıştır."
Fırıncı, adamın kendisine uzattığı torbayı alarak tezgahın altına
eğildi ve bir gün öncesine ait olduğu anlaşılan ekmeklerden dört-beş
tane çıkardı.
Ben o arada oturması için kendi yerimi o adama vermiş, tezgahın yanına iyice yaklaşmıştım. Ekmeklerden birkaç tanesinin sekli değişmiş, katılaşmış, tas gibi olmuştu.
Fısıltı seklinde fırıncıya sordum.
Neden taze ekmeği beklemesini söylemiyorsun? Biraz sonra çıkacak ya!..
"Bayat ekmekleri kendisi istiyor." dedi fırıncı. "Çok fakir
olduğundan, ona yarı fiyatına veriyorum."
"Kim bu adam?"diye sordum.
"Kore gazilerinden " dedi. "Oğluyla gelini bir trafik kazasında vefat
edince, ikiz torunlarını yanına almıştı. Yıllardır onlara bakıyor, hemde çok az bir maaşla."
Fırıncının anlattıkları karşısında içimin yandığını hissediyor ve ufak da olsa bir şeyler yapmak istiyordum.
"Aradaki farkı ben vereyim," dedim. "Hiç olmazsa bugün taze ekmek
yesinler." Fırıncı, teklifimi kabul etti ve biraz sonra da, fırından
yeni çıkan taze ekmekleri adamın torbasına doldururken sekli bozuk,
bayat ekmekleri de tezgahın altına koydu.
"Çok sanşlısın hacı amca," dedi. Çocuklar için sana bugün pasta gibi
ekmek verecegim."
Yasli adam, bir evlat sevgisiyle kucakladigi torbayi gögsüne
bastirirken. "Allah, senden razi olsun evladim" dedi. "Bugün onlarin
dogum günü oldugunu nereden biliyordun?"
Fırına geldiğimde ortalıkta ekmek görünmüyordu. Eski bir dostum olan
fırıncı "Biraz bekleyeceksin hocam," dedi. "İki-üç dakikaya kadar
çıkartıyorum .''
Kenardaki tabureye oturup beklemeye koyulurken, içeriye yaslıca bir
adamın girdiğini gördüm. Eskimiş ceketinin sol yakası altında bir
madalya parıldıyor ve yürürken hafifçe topallıyordu. Selam verdikten
sonra, fırıncının tezgahina yaklasarak,
"Ekmeklerimi alayım," dedi.
"Benim ikizler acıkmıştır."
Fırıncı, adamın kendisine uzattığı torbayı alarak tezgahın altına
eğildi ve bir gün öncesine ait olduğu anlaşılan ekmeklerden dört-beş
tane çıkardı.
Ben o arada oturması için kendi yerimi o adama vermiş, tezgahın yanına iyice yaklaşmıştım. Ekmeklerden birkaç tanesinin sekli değişmiş, katılaşmış, tas gibi olmuştu.
Fısıltı seklinde fırıncıya sordum.
Neden taze ekmeği beklemesini söylemiyorsun? Biraz sonra çıkacak ya!..
"Bayat ekmekleri kendisi istiyor." dedi fırıncı. "Çok fakir
olduğundan, ona yarı fiyatına veriyorum."
"Kim bu adam?"diye sordum.
"Kore gazilerinden " dedi. "Oğluyla gelini bir trafik kazasında vefat
edince, ikiz torunlarını yanına almıştı. Yıllardır onlara bakıyor, hemde çok az bir maaşla."
Fırıncının anlattıkları karşısında içimin yandığını hissediyor ve ufak da olsa bir şeyler yapmak istiyordum.
"Aradaki farkı ben vereyim," dedim. "Hiç olmazsa bugün taze ekmek
yesinler." Fırıncı, teklifimi kabul etti ve biraz sonra da, fırından
yeni çıkan taze ekmekleri adamın torbasına doldururken sekli bozuk,
bayat ekmekleri de tezgahın altına koydu.
"Çok sanşlısın hacı amca," dedi. Çocuklar için sana bugün pasta gibi
ekmek verecegim."
Yasli adam, bir evlat sevgisiyle kucakladigi torbayi gögsüne
bastirirken. "Allah, senden razi olsun evladim" dedi. "Bugün onlarin
dogum günü oldugunu nereden biliyordun?"
